آشنایی با روستای سرخا و جاذبه طبیعی سرخا

آشنایی با روستای سرخا و جاذبه طبیعی سرخا

روستای سرخاء جاذبه‌های طبیعی بسیار متنوع و زیبایی دارد. 

از آن جمله می‌توان به چشمه‌های آب سرد و گرم، معادن گل سرخ و ماران، باغ‌های مرکبات، حواشی رودخانه جاماش، نخلستان‌های روستا، غار طبیعی آب باد و چاه بسیار قدیمی بهشت و جهنم اشاره کرد. 

برخی از مردم بر این باورند که در ”چاه بهشت و جهنم“ می‌توان عریضه‌های دعاگونه انداخت و مراد دل گرفت. حواشی رودخانه جاماش فضای سرسبز و دل‌انگیزی در میان دشت پدید آورده است. چشم انداز وسیع افق و شفق زیبا در کنار معادن گل سرخ و غار آب باد (آبگرم) بسیار تماشایی و جالب توجه است.

تنوع رنگ‌ها و شادابی محیط باغ‌های مرکبات و نخلستان‌های روستا، حواشی سرسبز رودخانه جاماش، چشمه‌های آب و چشم انداز دوردست کوهستان از جلوه‌های طبیعت زیبای این روستای جنوبی هستند.

از مراسم ویژه این روستا می‌توان به برگزاری تعزیه و سوگواری‌های گروهی، در ماه‌های محرم و صفر اشاره کرد. مراسم میشک میشکو و آیین‌های ویژه در عروسی‌های محلی نیز بسیار جالب توجه است.

 سرنا، دهل و نی مهم‌ترین سازهای موسیقی محلی روستای سرخاء هستند. شروه خوانی در برخی مراسم محلی رواج دارد.

بازی‌های رایج در میان جوانان روستا عبارتند از: دارتوپ، رمازا، سنگ چلک، کشتی محلی، بازی هی، لپنگا، کوتک و اشترپول. 

پوشاک اغلب مردم روستای سرخاء، از انواع لباس‌های بومی بندری و بلوچی است. بیشتر زنان و دختران روستا از برقع استفاده می‌کنند. تنوع رنگ‌‌های لباس‌های زنان روستا بسیار زیبا و جالب توجه است.

زری دوزی، خوس دوزی، سبد بافی، زنبیل بافی، پروند و دوز از مهم‌ترین 

صنایع دستی این روستاست.

معروف‌ترین سوغاتی‌های روستای سرخاء شامل صنایع دستی، خرما، انبه، گیلاس وحشی و مرکبات به‌خصوص نارنگی و پرتقال، است. 

از غذاهای رایج و متداول این روستا می‌توان به مهیاوه، بادام تلخو، قلیه ماهی، کسور و گنه، بت اشتکی (نوعی حلوای بندری)، کماچ، نان بالتاوه، نان چوبه، نان اشکنه (آبگرو)، چنگال خرما، خرما دیشو و کنگ اشاره کرد.

دسترسی: روستای سرخاء از طریق شهر بندرعباس با جاده‌ای آسفالت قابل دسترسی است.

روستای سرخاء جاذبه‌های طبیعی بسیار متنوع و زیبایی دارد. 

از آن جمله می‌توان به چشمه‌های آب سرد و گرم، معادن گل سرخ و ماران، باغ‌های مرکبات، حواشی رودخانه جاماش، نخلستان‌های روستا، غار طبیعی آب باد و چاه بسیار قدیمی بهشت و جهنم اشاره کرد. 

برخی از مردم بر این باورند که در ”چاه بهشت و جهنم“ می‌توان عریضه‌های دعاگونه انداخت و مراد دل گرفت. حواشی رودخانه جاماش فضای سرسبز و دل‌انگیزی در میان دشت پدید آورده است. چشم انداز وسیع افق و شفق زیبا در کنار معادن گل سرخ و غار آب باد (آبگرم) بسیار تماشایی و جالب توجه است.

تنوع رنگ‌ها و شادابی محیط باغ‌های مرکبات و نخلستان‌های روستا، حواشی سرسبز رودخانه جاماش، چشمه‌های آب و چشم انداز دوردست کوهستان از جلوه‌های طبیعت زیبای این روستای جنوبی هستند.

از مراسم ویژه این روستا می‌توان به برگزاری تعزیه و سوگواری‌های گروهی، در ماه‌های محرم و صفر اشاره کرد. مراسم میشک میشکو و آیین‌های ویژه در عروسی‌های محلی نیز بسیار جالب توجه است.

 سرنا، دهل و نی مهم‌ترین سازهای موسیقی محلی روستای سرخاء هستند. شروه خوانی در برخی مراسم محلی رواج دارد.

بازی‌های رایج در میان جوانان روستا عبارتند از: دارتوپ، رمازا، سنگ چلک، کشتی محلی، بازی هی، لپنگا، کوتک و اشترپول. 

پوشاک اغلب مردم روستای سرخاء، از انواع لباس‌های بومی بندری و بلوچی است. بیشتر زنان و دختران روستا از برقع استفاده می‌کنند. تنوع رنگ‌‌های لباس‌های زنان روستا بسیار زیبا و جالب توجه است.

زری دوزی، خوس دوزی، سبد بافی، زنبیل بافی، پروند و دوز از مهم‌ترین 

صنایع دستی این روستاست.

معروف‌ترین سوغاتی‌های روستای سرخاء شامل صنایع دستی، خرما، انبه، گیلاس وحشی و مرکبات به‌خصوص نارنگی و پرتقال، است. 

از غذاهای رایج و متداول این روستا می‌توان به مهیاوه، بادام تلخو، قلیه ماهی، کسور و گنه، بت اشتکی (نوعی حلوای بندری)، کماچ، نان بالتاوه، نان چوبه، نان اشکنه (آبگرو)، چنگال خرما، خرما دیشو و کنگ اشاره کرد.

دسترسی: روستای سرخاء از طریق شهر بندرعباس با جاده‌ای آسفالت قابل دسترسی است.

منبع: ویکی پدیا