نیایشگاه مهری مراغه

در حدود 6 کیلومتری جنوب شرقی مراغه روستای بزرگی به نام ورجوی واقع شده است. در قسمتی از روستا یک گورستان بزرگ و تاریخی وجود دارد و در آن قبرهایی دیده می‌شود که بر روی آن‌ها صندوق‌های سنگی منقوش و یا قوچ سنگی نهاده شده است. همچنین بر روی تعدادی از سنگ‌ها تصاویر تیر و کمان و نیزه و شمشیر و سپر حک گردیده است. قدمت این سنگ‌ها به قرن هشتم تا یازدهم هجری قمری بازمی‌گردد. از نمونه‌های جالب این سنگ‌ها می‌توان به صندوق سنگی منقشی اشاره نمود که متعلق به زمان بیگ فرزند کدخدا میرزا بیگ می‌باشد که در سال 1085 هجری قمری از دنیا رفته است.

از دیگر جاذبه‌های این روستا وجود درخت تنومند و کهنسال نارونی است که در کنار قبرستان و بر لب یک نهر پرآب روئیده است و توجه عموم را به خود جلب می‌کند. در جنوب این درخت نیز مجموعه جالب توجه امامزاده معصوم قرار دارد. در چند متری درخت نارون و در مقابل آن، راهروی عریضی با شیب متوسط در سنگ کنده شده است. دو طرف راهرو را دیواره سنگی طبیعی فراگرفته که قسمتی از آن نیز دارای پوشش سنگی است. عرض این راهرو در قسمت ابتدایی 7/20 متر و در انتها 6/20 متر است. در انتهای راهرو ورودی مستطیل شکلی به عرض 1/80 متر در سنگ کنده شده است که با عبور از آن محوطه وسیع و جالبی قرار دارد. در سمت چپ راهرو و نزدیک به ورودی تالار بزرگ، اطاق چهارگوش کوچکی وجود دارد که تمامی آن را در سنک کنده‌اند و سقف آن به صورت یک گنبد در صخره ایجاد شده است.

عمارت شهرداری تبریز

عمارت شهرداری تبریز در سال 1314 شمسی در محل گورستان متروک و مخروبه کوی نوبر با نظارت مهندسان آلمانی در زمان ریاست شهرداری حاج ارفع الملک جلیلی بنا گردید.

روستای کندوان

صخره‌های کله قندی و غارهای دستکن توسط انسان که به عنوان خانه‌های مسکونی مورد استفاده قرار می‌گیرد، یکی از شگفت‌انگیزترین روستاهای صخره‌ای جهان را پدید آورده است.

روستای کندوان از توابع دهستان سهند، در 62 کیلومتری جنوب غربی تبریز و 18 کیلومتری جنوب اسکو در دامنه سرسبز سلطان داغی قرار گرفته است.

مقبره الشعرای تبریز

نمیری شهریار از شعر شیرین روان گفتن
که از آب بقا جوئید عمر جاودانی را (شهریار)

برج آتش نشانی ، تبریز

برج آتش نشانی نبش خیابان خاقانی و خیابان بهادری تبریز واقع شده و تاریخ بنای آن مربوط به اواخر دوره ی قاجاریه است . این برج آجری 23 متر ارتفاع دارد و پلان آن در داخل برج،دایره شكل است . یك رشته راه پله ی حلزونی به قسمت فوقانی برج راه می یابد.

در قلب روستای پلکانی عنصرود آذربایجان شرقی مسجدی به چشم می خورد که لقب بزرگترین مسجد صخره ای کشور را با خود یدک می کشد. مسجد عنصرود که در روستای پلکانی عنصرود شهرستان اسکو واقع شده و یکی از دیدنی ترین جاذبه های این منطقه به حساب می آید.

مسجد عنصرود مساحتی حدود 570 متر مربع دارد و فضای آن بزرگتر از مسجد روستای کندوان است. به همین دلیل به آن بزرگترین مسجد صخره ای کشور گفته می شود که قدمت آن بر اساس گفته‌های اهالی روستا به اوایل دوره قاجار می‌رسد.

با این حال، با وجود نشانه‌هایی مثل محرابی منسوب به دوره ایلخانی و کنده کاری‌ها و معماری خاص به کار رفته در بنا، طولانی بودن قدمت این بنا حتی تا بیش از هزار و 500 سال بعید به نظر نمی‌رسد.

 

بزرگترین مسجد صخره‌ای ایران در اسکو

 

زیور آلات سنتی آذربایجان شرقی

 

ساخت زیورآلات سنتی در استان آذربایجان شرقی دارای جایگاه ویژه ای است. با توجه به رونق مناسب و وجود بازارهای سنتی و جدید و فروش زیورآلات در تبریز و سایر شهرهای استان، افراد متخصص و ماهری در زمینه ساخت این هنر مشغول به کارند که آثار هنرمندان این رشته در دیگر شهرهای ایران نیز ارائه می شود.

زیورآلات سنتی علاوه بر طلای خالص، از جنس نقره و طلای عیار پائین نیز ساخته می شوند. بطور کلی نحوه ساخت زیورآلات سنتی در هفت مرحله و توسط افراد مختلفی انجام می شود تا یک اثر زیبا و باارزش ساخته شود. این مراحل عبارت است از:

آبشار زیبای و 15 متری آسیاب خرابه واقع در 30 کیلو متری شرق جلفا بر اثر شدت سرما و برودت هوا یخ زد.

تصاویر را در ادامه می‌بینیم: 

 

«آسیاب خرابه» یخ زد عکس

شاید تنها اینجا باشد که بتوانید خانه‌هایی را ببینید که در آن واحد هم مدرن هستند و هم قدمت‌شان به دوره غارنشینی برمی‌گردد.

شاید تنها اینجا باشد که گدازه‌های داغ آتشفشان به سقف محکمی برای زندگی تبدیل شده است. شاید تنها این روستا و خانه‌های شگفت‌انگیزش باشد که حتی ساکنین آن هم به خوبی نمی‌دانند قدمت خانه‌هایشان به کی برمی‌گردد.

 

صخره های تپنده

ساختمان موزه مراغه در سال 1363 همزمان با تشکیل سازمان میراث فرهنگی کشور به موزه مقدماتی مراغه تبدیل وبا آثار عرصه شده از دوره های مختلف تاریخی برای بازدید عموم افتتاح شد. موزه مراغه در سال1375 شمسی جهت هدفمندی آثار خود و به لحاظ اهمیت نقشی که در این شهر در دوره ایلخانی داشته، به عنوان موزه تخصصی مراغه فعالیت خود را آغار کرد. موزه ایلخانی مراغه شامل آثار ارزشمندی از مجموعه‌های سفال، سکه و بخش‌های شیشه و آبگینه، فلز و کتابت است.

در این موزه می توانید مجموعه سکه ای متشکل از کاملترین مجموعه مسکوکات ایلخانی را ببینید. این سکه ها نقره و طلا هستند و برای مناسبت های ویژه مثل ایام عید و جشن ها ضرب می شدند. سکه های مسی یا فلوس هم برای معاملات روزمره مورد استفاده قرار می گرفتند. در مجموعه سفال آثار هنری ایلخانات با نقوش و تزییناتی زیبا نگهداری می شود. بخش شیشه هم نمایشگر هنر شیشه گری در این دوره است و نمونه های نادر شیشه های آن عصر در آن نگهداری می شود. در بخش فلز این موزه هم نمونه های ارزشمندی از هنر فلزکاری دوره ایلخانی شامل انواع ظرف فلزی، پیه سوزهای مفرغی و شمعدان برنزی نگهداری می شود که به روش های ریخته گری، قلمزنی و طلاکوبی ساخته شده اند. این موزه در شهر مراغه، خیابان اوحدی قرار دارد.

تصاویری از شهر تبریز

14 مرداد 1285 مظفرالدین شاه فرمان مشروطیت را امضا کرد اما آنچه مشروطه را ماندگار کرد مجاهدت‌های ستارخان و باقرخان در تبریز بود.

در تبریز خانه‌ای به نام خانه مشروطه یاد آور آن دوره تاریخی است. این بنا به شماره 1171 در سال 1354 خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.معمار این بنا «حاج ولی معمار» و مساحت این بنا 1300 متر مربع و در دو طبقه ساخته شده‌است.در این خانه مجسمه سران مشروطه و اشیای از آن دوران به نمایش گذاشته شده است

 

سرزمین پریان ایران

 

در گوشه ای از استان کرمانشاه، روستایی وجود دارد که ساکنان آن همه یک نام خانوادگی دارند: امیری پریان! ساکنان روستا معتقدند که از نوادگان فرهاد از منطقه هجیج در نزدیکی پاوه هستند.

ظاهرا فرهاد یکی از نوادگان میرزا فقیه احمد عالم مشهور کردستان بوده و نام پدرش مصطفی بوده است. پسر فرهاد کیخسرو نام داشته و پسر کیخسرو گرشاسب بوده است. به همین دلیل نام خانوادگی اهالی این روستا امیری پریان است که برگرفته از نام خانوادگی اهالی روستای کندوله یعنی امیری است، می باشد.

 

آسیابی که آبشار شد

 

آبشار آسیاب خرابه یا خرابا دییرمان را آذری ها خوب می شناسند. یکی از زیباترین مناظر دیدنی آذربایجان شرقی که این روزها میزبان گردشگران زیادی است. نام عجیب این محل از آسیابی آبی برگرفته شده که سال‌ها پیش در منطقه مورد استفاده مردم بوده‌ است و روستاهای اطراف از آن برای آسیاب کردن گندم های خود استفاده می کردند.

ارتفاع این آسیاب ۱۰ متر و مساحت محوطه پایینی آن ۲۰۰ متر مربع بوده است اما این روزها به‌دلیل تخریب قسمت‌های عمده آن دیگر خبری از رونق آسیاب نیست و می توان گفت که در حال حاضر جز خرابه چیزی از این آسیاب باقی نمانده است.

 

بهشت آذربایجان

 

کنار رود ارس در استان آذربایجان شرقی را به حق جایی شبیه بهشت نامیده اند؛ فاصله جلفا تا کلیبر و ارسباران  پر از مناظر حیرت انگیز و شگفت آوری است که دیدنشان شما را به وجد و شعف می آورد.

اما در میان روستاهای اطراف رود ارس با جنگل ها و کوه ها و مناطق حفاظت شده مارال ها، روستای اشتبین، شگفت انگیز تر از همه به نظر می رسد. این روستا از مجموعه سه  آبادی به نام های هراس، سیاوشان و جعفرآباد تشکیل شده و سابقه تاریخی کهنی دارد.

آنقدر که باستان شناسان چندین کتیبه به خط ثلث مربوط به زمان شاه طهماسب صفوی، یک گورستان قدیمی و کتیبه های مرمرین مربوط به قرن های نهم و دهم هجری را در این روستا شناسایی کرده اند. با این حال، اگرچه اسناد به دست آمده از سنگ نوشته های موجود در روستا تاریخ 843 و 976 هجری قمری را نشان می دهند، اما به نظر می رسد معماری موجود در برخی بناها مربوط به دوره اشکانیان باشد.

 

بلندبالای کبود و شکسته

 

مسجد کبود تبریز، یک تکه از زیبایی مخدوش آذربایجان است که کاشی های شکسته و فرو ریخته اش را باید همین طور که هست بپذیرید. مسجدی که تا پا به صحن سنگی اش نگذارید، عظمت معماری آن را درک نخواهید کرد.

برای تماشای مسجد کبود، باید راهی تبریز شوید و در خیابان امام خمینی (ره)، بعد از چهارراه منصور، در پارکی حقیر، بنایی را ببنید که اصالتش در لا به لای کاشی های فیروزه ای تکه تکه شده جا مانده است.

بنایی که اگر پای صحبت قدیمی های تبریز بنشینید، هنوز هم آن را به نام عمارت مظفریه می شناسند و تاریخچه آن را این طور برایتان می گویند: «مسجد، به دستور جهانشاه بن شاه یوسف -از فرمانروایان قره قویونلو- ساخته شد ولی ادامه کار آن به خواست خاتون جان بیگم، همسر جهانشاه صورت گرفت و در نهایت در سال 870 ه‍. ق به پایان رسید.»

 

بلندبالای کبود و شکسته

 

این بار شمال نروید

 

 تابستان که از راه می‌رسد، خیلی‌ها به فکر برنامه‌ریزی برای یک سفر چندروزه می‌افتند و اتفاقا طبق سال‌های قبل اولین شهرهایی که نامشان مطرح می‌شود، یا شهرهای شمالی کشور است‌ یا شهرهای بزرگی مثل اصفهان و شیراز. البته دلیل این انتخاب کاملا مشخص است: شهرت و مقبولیت این گزینه ها نسبت به شهرهای دیگر.

اما شاید یکی از شهرهایی که تا به حال از نظرها پنهان مانده شهرستان مرند باشد که در استان آذربایجان شرقی واقع شده‌ و سومین شهر بزرگ این استان بعد از تبریز و مراغه به شمار می رود.

روستای کندوان منطقه‌ای ییلاقی از رشته کوه‌های سهند، یکی از سه روستای صخره‌ای جهان است. ساخت هتل بین‌المللی صخره‌ای لاله کندوان در این روستا شرایط مناسبی را برای اقامت گردشگران فراهم کرده است.

1.    کندوان یکی از روستای‌های کهن ایران در دامنه رشته کوه سهند است. خانه‌های این روستا به شکل کندوی عسل در دل کوه ساخته شده‌اند.

 

زیبایی‌های ایران: هتل صخره‌ای کندوان

کباب بناب غذای سلطنتی دوران قاجار بوده که این روزها به یک غذای سنتی در سراسر کشور تبدیل شده و بهترین برند کباب ایرانی محسوب می شود. این درحالی است که هنوز این غذا به عنوان غذای بومی و سنتی مردم بناب به رسمیت شناخته نشده و به ثبت معنوی نرسیده است.

«کباب بناب» غذایی است که نه تنها امروزه به غذای محبوب مردمان ایران زمین تبدیل شده بلکه نشانی از غذای سنتی و تاریخ و شهر مردم بناب دارد که با دیدن هر باره این اسم در ذهن ها خاطره اش را یاد آور می شود.

در بناب کمتر غذا خوری یا فست فودی دیده می شود و هر چه هست کباب پزی است که در آن جز کباب چیز دیگری سرو نمی شود. بناب، شهری با 101 کبابی است و شاید تعداد فست فودهای این شهر به تعداد انگشتان دست هم نرسد!

کباب غذای ثابت مردمان بناب بوده و کباب پزی ها همواره شاهد رفت و آمد مشتریان همیشگی خود هستند و علی رغم افزایش روز افزون تعداد کباب پزی ها در این شهر، هیچگاه در خاطرات «کبابی ها» کسادی بازار ثبت نشده است.