با سر سبز شدن و زنده شدن دوباره طبیعت در فصل بهار جنگل ها و مراتع اطراف دریاچه چورِت که یکی از مناطق بکر بخش چهار دانگه شهرستان ساری میباشد، زیبایی های طبیعت این منطقه از استان مازندران را دو چندان کرده است.

 رفتن به طبیعت یکی از تفریحاتی است که مردم در فصل های گرم به وفور آن را انجام می دهند. یکی از زیبایی های طبیعت نیز پارک های جنگلی هستند که در کنار چشم اندازهای طبیعی و زیبا، امکانات رفاهی دست‌ساز بشر نیز دارند و مردم می توانند از آنها بهره بگیرند. برای آشنایی با زیباترین و بزرگ ترین پارک ها جنگلی کشور با ما همراه باشید.

پارک جنگلی باراجین (شهر قزوین)
پارک جنگلی باراجین یا پارک جنگلی فدک در منطقه باراجین شهر قزوین واقع شده است. این بوستان با مساحت ۱۵۰۰ هکتار بزرگ ترین پارک جنگلی کشور محسوب می شود. قله مردمی، رودخانه ارنزک، دسترسی آسان و اشراف به شهر قزوین را می توان از ویژگی های بوستان باراجین دانست.

از امکانات این بوستان می توان به زمین چمن، پیست های دوچرخه سواری و موتورسواری، سینمای تابستانه، شهربازی درفک، آب نماهای مختلف و کمپینگ ارزان قیمت برای مسافران اشاره کرد.

امامزاده جعفر(ع) شهر پیشوا
عالم دانشمند و زاهد ، حضرت امامزاده جعفر(ع) که صحن و سرای زیبا و مطهرش هر روزه در شهر پیشوا منزلگه هزاران عاشق دلسوخته به خاندان عصمت وطهارت است، بنا بر نوشته کتب انساب یکی از فرزندان بلافصل حضرت امام موسی کاظم (ع)است.

نگين مازندران! اين لقبي است که شمال نشينان کشور به مجموعه جنگلي عباس آباد داده اند. باغ تاريخي سرسبزي که در دوران شاه عباس صفوي ساخته شد تا تفرجگاهي باشد که شاه از آنجا دريا و سرسبزي هاي پايين دست را ديد بزند.

عباس آباد بهشهر یکی از دیدنی ترین مناطق شمال کشور است که تاریخ و طبیعت را با هم تلفیق کرده و اثری به یاد ماندنی پدید آورده است. درباره بهشهر می گویند که چون مادر شاه عباس، بهشهری بوده، او با مسافرت به بهشهر، این شهر را پایتخت تابستانی خود کرده و نام آن را به اشرف‌البلاد، یعنی بهترین و شریف‌ترین شهرها، تغییر داده است و در همین زمان ها کاخ‌ها و عمارت‌هایی را در بهشهر بنا کرده است.

تصاویری از  عباس آباد بهشهر

کوه دماوند کوهی در شمال ایران است که به عنوان بلندترین کوه این کشور و بلندترین آتشفشان خاورمیانه شناخته می‌شود. این کوه در قسمت مرکزی رشته‌کوه البرز در جنوب دریای خزر و در بخش لاریجان شهرستان آمل قرار دارد.

ابر است و اعتدال هوای خزانی است

ساقی بیا که وقت می ارغوانی است

در زیر ابر ساغر خورشید شد نهان

روز قدح کشیدن و عیش نهانی است

" وحشی بافقی "

دریاچه ولشت یکی از 10 دریاچه آب شیرین کشور محسوب می شود که در منطقه كلاردشت واقع شده و محیط زیست مناسبی را برای پرندگان و آبزیان فراهم نموده است. گونه های گیاهی و جانوری کلاردشت نیز از دیگر ویژگی های آن هستند.

رامسر، گردشگرپذیرترین شهر از سرسبزترین قسمت ایران است. شهری که پیش از این «سخت سر» نام داشت و حالا سال هاست به رامسر تغییر نام داده است.



رامسر آخرین شهر غرب مازندران است كه مرز بین مازندران و گیلان به شمار می رود. شاید به همین دلیل است که بیشتر رامسری ها به جای آنکه مازنی صحبت کنند، گویش گیلكی دارند.

اگر شما هم جزو مسافران نوروزی شمال باشید، به احتمال زیاد چالوس یکی از مناطقی است که یا از آن عبور می کنید یا یک سفر یک روزه در آن خواهید داشت؛ توریستی ترین جاده ایران که لقب چهارمین جاده زیبای دنیا را هم یدک می کشد و با طبیعت کم نظیر خود یکی از دیدنی ترین تفریح گاه های کشور به شمار می رود.

نام مکان: آبشار گزو - سوادكوه

معرفی:

 اين آبشار با ارتفاع تقريبي 75 متر در منطقه‌ي جنگلي و سر سبز و زيباي لفور مازندران در كنار امامزاده‌اي معروف به سه بزرگوار گزو در فاصله‌ي 15 كيلومتري «زيراب» سوادكوه قرار دارد. پس از طی ۲۸ کیلومتر جاده خاکی در این جنگل زیبا به امامزاده برادران گزو می رسیم. البته در طول مسير به دو راهي هاي زيادي ميرسيم كه با تابلوي به طرف امامزاده گزو راه كاملا" مشخص مي شود.

از امامزاده تا آبشار بمدت نیم ساعت پیاده روی بسمت پایین جنگل با یک شیب نسبتا تند فاصله داریم. بهشت گمشده و چشمه دلاسره نیز در همین منطقه واقع است باید در پای عظمت این آبشار ایستاد و آن را تماشا کرد چون فقط در اینصورت است که آبشار در وسط آن جنگل بکر معنا پیدا می کند.

دیوچشمه جلوه‌ای از جاذبه‌های طبیعی و منحصربه فرد در دامنه کوه‌های سربه فلک کشیده البرز در فاصله‌ی 55 کیلومتری جنوب شرقی نوشهر در روستای «آستانکرود» بخش ییلاقی و کوهستانی کجور است که سالانه پذیرای شمار فراوانی از طبیعت‌گردان و گردشگران است.
 برای دیدن دیو چشمه باید به نوشهر بروید. شهرستان نوشهر از شمال به دریای خزر، از جنوب به رشته کوه‌های البرز، از شرق به شهرستان نور و از غرب به چالوس متصل است و ارتفاع آن از سطح دریا 2.9 متر است. نوشهر دو بخش مرکزی و کجور را دارد. کجور از مناطق مهم باستانی، مرکز رویان و پایتخت رستم‌دار است.

نام قدیم شهر ساحلی بابلسر ‘مشهد سر’ بوده است که در سال ۱۳۱۱ به بابلسر تغییر نام یافت.
شهرستان بابلسر دارای سه بخش مرکزی، رودبست و بهنمیر از مناطق زیبا و توریستی مازندران است که از شمال به دریای خزر، از شرق به بهنمیر ، از غرب به فریدونکنار و از جنوب به شهرکله بست متصل می باشد و فاصله این شهر ساحلی تا ساری مرکز استان حدود ۶۰ کیلومتر است.
 شهر ساحلی بابلسر یکی از شهرهای زیبا و پرجاذبه در زمینه گردشگری مازندران است که در کنار دریای خزر با جاذبه ها و زیبایی های طبیعی و مواهب خدادادی سالانه مسافران و گردشگران داخلی و خارجی زیادی را به سمت خود جذب می کند.

در جنوب بابل در بلندای رشته كوه‌های البرز در مازندران، روستایی است كه در آن دلتان برای زمستان تنگ نمی‌شود.

زمستان‌های طولانی فیلبند توانسته بسیاری از گردشگران را روانه این روستای مازندران كند.
 زمستان در این منطقه زود آغاز می‌شود و دیر به پایان می‌رسد و می‌توان گفت نزدیك به هفت ماه سال همه جا پوشیده از برف است و سرمای طاقت‌فرسایی همه جا را فرا می‌گیرد به همین سبب در این فصل روستا خالی از سكنه می‌شود.
به جرات می‌توان گفت در فصل‌های بهار و پاییز در این روستا و این منطقه همه پدیده‌های جوی دیده می‌شود!

به طوری كه ممكن است در یك روز ابر و مه و سپس بارش باران و در پی آن تگرگ و برف دیده شود كه ناگهان با وزش باد‌ تندی، ابرها دور شده و با نمایان‌شدن آفتاب، رنگین‌كمان زیبایی را نیز شاهد باشید و پس از مدتی هوا چنان صاف و آفتابی شود كه به پدیده‌های پیش آمده‌ شك كنید كه آیا همه این پدیده‌ها در یك روز رخ داده است!؟

قلعه گردن در غرب استان مازندران، تنكابن قرار دارد كه از شمال به درياي خزر، از شرق به شهرستان چالوس، از جنوب به شهرستان قزوين و از مغرب به شهرستان رامسر محدود مي‌شود.

آبشار شاهاندشت بزرگترین آبشار استان مازندران است و یکی از آثار ملی کشور در فهرست آثار ملی ایران است.این آبشار در روستای شاهاندشت واقع در کیلومتر ۹۶ جاده هراز(در ۶۵ کیلومتری شهر آمل) بخش امیری قرار دارد و از سمت جاده نسبت به آن دید وجود دارد. این آبشار پرآب، دائمی و عظیم، درجانب جنوبی جاده و رودخانه هراز باشکوهی وصف‌ناپذیر خودنمائی می‌کند. که از کنار قلعه ملک بهمن بر روی یک‌کوه هرمی شکل مشرف به روستای شاهان‌دشت به پایین میریزد.

شنا در غار اسرار آمیز

اشکال عجیب و غریب چند میلیون ساله، آب یخ و دسته‌های خفاش...

این ها حداقل چیزهایی است که می‌شود در غار آبی دانیال تجربه‌شان کرد. شنا در گودال‌های آب سرد و صعود از آبشار و گذر از تپه پرفضله خفاش را هم که اضافه کنیم، دیگر اینجا محشر می‌شود. جان می‌دهد برای یک سفر پرهیجان در گرمای تابستان.

چند سال بیشتر نیست که این غار آبی عجیب و غریب اسم و رسمی به هم زده و در و دیوار چند میلیون ساله‌اش آمد و رفت غارنوردان را تماشا می‌کنند. تابستان که خیلی‌ها برای ساحل خزر برنامه‌ می‌ریزند، باید غار دانیال را هم تجربه کرد؛ غاری که بر خلاف هوای شرجی آزار‌دهنده کنار دریا، اقلیم متفاوتش دندان‌هایتان را از سرما به هم می‌زند. فرمان را بچرخانید به سمت سلمان‌شهر (متل قو) بروید. راهش همان است؛ اما مقصد نه دریا که غار دانیال است؛ یک پیاده‌روی پنج”‹ساعته در آب و تاریکی.

اهالی جاده و سفر می‌توانند برای رسیدن به یک رویای بهاری پس از طی مسافتی از جاده هراز كه دیگر برای همه آشناست به سمت شهرستان نور بروند. در این فصل كه هنوز تعطیلی مدارس فرانرسیده، هم از ترافیك خبری نیست و هم قیمت ویلاهای اجاره‌ای بسیار پایین‌تر از فصل‌های شلوغ است و موقعیت ویژه‌ای را برای سفر پیش آورده است.

پیشنهاد ما رفتن به الیمالات است؛ دریاچه‌ای كه وقتی برای اولین‌بار بعد از طی‌كردن و دور زدن در جاده‌ای پر درخت به آن می‌‌رسید و ورودی پاركینگ را می‌پردازید و وارد محوطه‌اش می‌شوید شكوه طبیعت آن شما را می‌گیرد و باورتان نمی‌شود كه با چنین منظره‌ای روبه‌رو هستید.

 دریاچه شورمست، تنها دریاچه طبیعی شهرستان سواد کوه که وسعت آن ۱۵ هزار متر مربع و عمق آن ۵ متر است.

این دریاچه در ۵٫۵ کیلومتری شهرپل سفید واقع شده‌است...

گلوگاه را شهر گلاب می نامتد و معتقدند «گلو» در نام این شهر اشاره به گلاب دارد. این شهر در منطقه ای که در دوره اسلامی کبود جامه یا پنجاه هزار نامیده می شد، قرار گرفته و در حقیقت جانشین شهر تاریخی نامیه است که بعد از تمیشه در این منطقه بزرگترین شهر قرن اول هجری بوده است.

 ظاهرا این شهر بعد از حمله مغول به ایران از بین رفته و مردم آن پراکنده شده اند. آثار خرابه ها، سکه ها و ادوات دیگری که به دست آمده، قدمت این محل را به 1254 سال پیش می رساند.

اکثر اهالی گلوگاه ترک زبان هستند. آنها جزء ایل و طایفه عمرانلو اند و عمده کمی از اهالی این شهر هم به طایفه ای به نام کلبادی ها و عده ای دیگر به طایفه گلو (Golo) می رسند. به جز این ها بقیه اهالی گلوگاه مهاجرند و از جاهای دیگر به این منطقه آمده اند.