تفریحات لاکچری در تهران

 

اگر دنبال تفریحات جالب و متفاوت و بسیار هیجان‌انگیز در پایتخت هستید، چند پیشنهاد ویژه برایتان داریم که البته شاید لاکچری به نظر برسند! اما به یک بار امتحان کردن می ارزد.

پاراگلایدر

پاراگلایدر یک ورزش تفریحی و رقابتی است که رویای دیرینه بشر را تحقق بخشیده‌است. بطوریکه خلبان به آرامی از سطح شیب‌دار کوه به سمت پایین می‌دود و با حالتی به شکل سر خوردن در آسمان از کوه جدا می‌شود و خلبان برای شروع پرواز احتیاجی به انجام سقوط آزاد و یا پرش از صخره ندارد. هنگام پرواز به هیچ وجه حالت ترس از افتادن به انسان دست نخواهد داد.

این روزها، برای پایتخت نشینان فرصت خوبی است تا سری به گوشه و کنار شهری بزنند که جز شتاب و ترافیک و عجله از آن خیری ندیده اند و دغدغه های روزمره شان مجال خوب دیدن آن را از آنها دریغ کرده است.

به خصوص که با تعطیلی نصف و نیمه شهر در نوروز، می توانید بدون دغدغه ترافیک و خیابان های شلوغ به هر جای شهر که دوست دارید سری بزنید و تهرانگردی با خانواده را تجربه کنید.

پیشنهاد امروز ما یکی از زیارتگاه های تهران است که در غرب تهران قرار دارد. بقعه امام زادگان عینعلی و زینعلی در جنوب شرقی منطقه پونک که یکی از زیارتگاه های قدیمی و شناخته شده تهران است و به دلیل قرار گرفتن در میان باغ های قدیمی پونک، امکان رفت و آمد وسایل نقلیه عمومی تا مقابل بقعه وجود ندارد، ولی زائران می توانند با پیاده شدن در ایستگاه ابتدای خیابان پونه که به ایستگاه امام زادگان عینعلی و زینعلی شهرت دارد و پیمودن مسیری کوتاه به زیارتگاه برسند.

در دل جاذبه های سرسبز گیلان، شهری جا خوش کرده که به بهشت گم شده گیلان معروف است. شهری به نام ماسال که تماشای آن حتی برای کسانی که سالها در این منطقه زندگی کرده اند هم تازگی دارد.

ماسال با جنگل های سر به فلک کشیده، درختان تنومند، آبشارهای طبیعی، غارها، حیات وحش و مراتع سرسبزش شاید یکی از بهترین گزینه هایی باشد که می توانید برای سفر طبیعت گردی تان روی آن فکر کنید.

ماسال را باید در غرب گیلان و در تالش مرکزی ببینید. شهری با مساحت 622 کیلومتر مربع و با جمعیتی حدود 50 هزار نفر که به زبان «تالشی» صحبت می کنند و هرچه در توان دارند برای پذیرایی از شمابه کار می بندند.

 

بهشت گم شده گیلان

روزی که گروه آخر کارگران، کارخانه جوراب بافی را ترک می کردند هیچ کس نمی دانست که این کارخانه روزی تبدیل به دنیای مردگان زنده شده خواهد شد؛ جایی که چشمان وحشی، دهان های باز و پنجه های آماده پیکار حرف اول را می زنند و مردم هر روز برای تماشای موزه حیات وحش هفت چنار پا به این کارخانه قدیمی می گذارند!

از 7 چنار سال های دور، تنها 5 چنار باقی مانده اما محله هفت چنار همان محله برو بیاست. آمد و شدی برای بازدید از موزه تاریخ طبیعی.

در زمستان‌ها که صعود به قله توچال از مسیر همیشگی شیرپلا به دلیل لغزندگی سنگ‌ها مشکل می‌شود این مسیر شاهد تردد بیشتری است.

در ارتفاع حدود 2200 متری از سطح دریا در کناره این دره، هتلی قدیمی به نام اُسون قرار دارد که صاحبانش آن‌ را با ایده‌ای خاص ساخته‌اند. برای رسیدن به این هتل هیچ‌گونه راهی که وسیله نقلیه موتوری بتواند در آن حرکت کند وجود ندارد. حتی تله‌کابین هم پایش به اینجا باز نشده است. به همین دلیل اسون جزو معدود هتل‌های جهان است که فقط با پای پیاده می‌توان به آن رسید.

این ایده که بعد از یک پیاده‌روی یک‌‌ساعت و نیمه در شیب نسبتا تند، ساعاتی یا شبی را در هتلی زیبا بسر بریم خیلی جالب به نظر می‌رسد و این موضوع برای کوهنوردان تحسین برانگیز است ولی باید به این نکته هم اشاره کرد که چند مشکل برای استفاده بهینه از این هتل وجود دارد؛ اول این‌که در ایران اقامت در هتل، کاری تجملاتی محسوب می‌شود و در عمل تعداد کمی از مردم می‌توانند چنین برنامه‌ای داشته باشند.

دوم این‌که کوهنوردی در تمام جهان در وهله اول در بین جوانان رایج است و این قشر در زمره اقشار پولدار نیستند. من و دوستانم که بیست سال است از کنار این هتل عبور می‌کنیم تا همین چند سال پیش جرات نمی‌کردیم وارد آن شویم چون هزینه اقامت یا حتی خوردن یک صبحانه در آنجا را نداشتیم.

از اینها که بگذریم باید اذعان کرد هتل اسون ساختمانی زیبا در ارتفاعی بلند است که منظره بسیار خوبی از شهر تهران و آبشارهای اطراف را دارد و اگر کسی اهل طبیعت‌گردی باشد و بتواند هزینه آن را هم بپردازد، برای یک «شب‌مانی‌ها کوهستانی» بخصوص برای آنان که خانوادگی کوهپیمایی می‌کنند، مکانی عالیست.

«گاو پیشانی سپید» که می‌گویند همین دربند است با همه مخلفاتش. دربند از معروف‌ترین کوهستان‌های تهران و چه‌بسا ایران است که از کوهپایه گرفته تا قله‌اش، هریک برای خود جاذبه‌هایی دارد و هر کدام طرفدارانی از دور و نزدیک ردیف کرده‌اند. این مشتاقان در طول هفته یا پایان آن به هوای آنچه دلخواهشان است راه این نقطه خوش آب و هوا و توریستی شهر ما را در پیش می‌گیرند و دمی در هوای پاک و دور از آلودگی تفریح می‌کنند، خوش می‌گذرانند و کمی کوهپیمایی می‌کنند.

با شنیدن نام دربند اولین تصویری که در ذهن بیشتر تهرانی‌ها شکل می‌گیرد کوهستانی است پر از فراز و نشیب با رستوران‌ها و کافه‌هایی که از صبح علی‌الطلوع تا پاسی از شب، کارگران شاغل در آنها دیزی بار می‌گذارند، کباب سیخ می‌کشند و قلیان چاق می‌کنند و هریک برای خود هیاهویی دارند که حاصل رفت‌و‌آمد گردشگران یا کوهنوردانی است که دربند را برای هواخوری و ورزش انتخاب می‌کنند. سفرمان را از کوهپایه‌های این منطقه خوش آب و هوا و مشهور در شمال تهران آغاز می‌کنیم و همراه با یکدیگر در سفری روی کاغذ و کوتاه تا قله بالا می‌رویم تا ببینیم کجای این گزارش هوس رفتن به اینجا یعنی دربند را به سرتان می‌اندازد و برای یک تفریح کوتاه‌مدت از همین حالا برنامه‌ریزی و شال و کلاه می‌کنید.

سرمای این روزهای هوا، وقت خوبی برای سفر به ارتفاعات نیست اما اگر برای یک سفر کوتاه بهاری در اطرافتهران برنامه می چینید، پیشنهاد می کنیم روی فیروزکوه به عنوان یک گزینه جدی فکر کنید!

فیروزکوه از شهرستان‌های استان تهران است که در شرقی‌ترین ناحیه این استان قرار دارد و علاوه بر طبیعت زیبا، آثار تاریخی و فرهنگی زیادی در آن به چشم می خورد.

بیشتر گردشگران، به بهانه بازدید از روستای ساواشی، تنگه‌واشی و حجاری‌های دوره قاجاریه به فیروزکوه سفر می کنند اما به جز این ها، فیروزکوه دیدنی های زیبایی دارد که تجربه کردنش به شما لذت بی نظیری خواهد داد.

فیروزکوه میان 3 گردنه معروف و برفگیر کشور قرار دارد؛ گردنه امین‌آباد از طرف تهران، گردنه بشم از طرف سمنان و خطرناک‌ترین و پرحادثه‌ترین گردنه منطقه، ‌گردنه گدوک است که به استان مازندران می‌رسد.

برای رفتن به فیروزکوه 2 راه پیش روی شماست؛ یکی این که با اتومبیل و از جاده بروید و قطار محلی فیروزکوه نیز پیشنهاد بعدی است که هر روز صبح ساعت 5 از تهران حرکت می‌کند. برای برگشت هم می‌توانید از همان قطار که ساعت 3 از فیروزکوه حرکت می‌کند، استفاده کنید.

ایستگاه 15 خرداد از مترو پیاده می‌شوی، فضا متفاوت می‌شود. کلی از اسم‌هایی را که تا امروز از افراد قدیمی‌تر شنیده‌اید، به راحتی اینجا پیدا می‌کنید. جایی که اگرچه بناهایش کاملا سنتی نیست اما هنوز رگه هایی از معماری تهران قدیم در آن دیده می شود.

از ایستگاه متروی 15 خرداد که بالا می‌آیی، اولین جایی که می‌بینی چهارراه گلوبندک است. اگر به سمت بازار بیایی، به کوچه منوچهرخانی می‌رسی و بعد هم بازار توتون‌فروش‌ها که در اینجا هم بیشتر پارچه مبل و انواع چرم و... را می‌توانی پیدا کنی.

از بازار توتون‌فروش‌ها به دالان و بعد سرای حاج رحیم‌خان می‌رسی که البته جایی برای خریدهای معمولی و روزمره مشتریان بازار نیست. ولی دیدنش هم خالی از لطف نیست. اگر وقت ظهر دیدید که سر این دالان خیلی شلوغ است، تعجب نکنید. چون سر دالان حاج رحیم‌خان، رستوران مسلم قرار دارد که خودش ادعا می‌کند با وجود این همه مشتری در کمتر از 10 دقیقه غذا را تحویل می‌دهد. بعد از دالان حاج رحیم خان، ‌سبزه میدان. که قبلا به آن سبزه میدان می‌گفتند.

می‌گویند قدمت زولبیا و بامیه به زمان ناصرالدین شاه قاجار می‌رسد؛ جعفر شهری در کتاب طهران قدیم می‌نویسد: از تحولات دیگر ماه رمضان آمدن زولبیا و بامیه و گوش فیل و پشمک بود که فقط در همین ماه به بازار می‌آمد چنانکه نقل قولی است از مظفرالدین شاه که گفته بود: «ماه رمضان هم نمی‌آید بامیه سیری نوش جان کنیم.»

از آن زمان تا به حال 150 سالی گذشته است اما اگر امروز بخواهید سراغ قدیمی‌ترین زولبیا و بامیه‌فروشی تهران بروید که اسم و رسمش در میان بیشتر شیرینی فروشی های قدیم ماندگار مانده است، باید سری به میدان قیام و ابتدای خیابان «شترداران» قدیم بزنید تا بوی بامیه‌های تازه و پرشهد، شما را به سمت مغازه سیدعلی نوری‌زاده بخواند. مغازه‌ای به نام «به به» که در میانه کوچه شترداران یا شهید دیانی امروز، جا گرفته و زولبیا و بامیه‌هایش مثل یک تکه طلای ناب در پیشخوان مغازه می‌درخشند.

تهران بزرگ، دیدنی‌ها و جذابیت‌های فراوانی برای علاقه‌های مختلف دارد. امکانات ورزشی، فرهنگی و آثار تاریخی و طبیعی متفاوتی که در تهران وجود دارد، این شهر را همچون شهر فرنگی کرده که برای هر بیننده‌ای جذاب است.

تهران، پایتختی که بیش از 200 سال عمر دارد، بسیار بزرگ شده و جمعیت‌اش از بعضی کشورهای دنیا بیشتر است. در این شهر آنقدر دیدنی‌های متفاوت از قدیم و جدید دارد که یک سفر چند روزه لازم است تا مسافر و مهمان تهران با این شهر آشنا شود. از شمال و در دامنه کوه البرز جذابیت‌های شهر آغاز می‌شود، مرکز شهر به شکل دیگری مسافر را مجذوب می‌کند و در ادامه محله‌های جنوبی و مرز کویری تهران جذابیت‌های خاص خود را دارد.

برای جلوگیری از سردرگمی، دیدنی‌های تهران منطقه‌ای معرفی شود، بهتر خواهد بود. از شمال یا دامنه کوه تا جنوب. البته شهر ری هم جز تهران است اما خود شهر ری، به طور جداگانه ری گردی دارد.

کاخ گلستان یکی از آثاری است که به تازگی در یونسکو به ثبت جهانی رسیده است. این کاخ با تمام زیبایی‌های وصف‌ناپذیرش شاهد حکمرانی سلاطینی بوده که در کمال خودخواهی و با نگاهی از سر کوته‌فکری به مردمی نجیب و صبور حکم رانده‌اند.

اما شاید امروز باید قدردان این حضرات باشیم که برای آسایش دنیای خود بناهای فاخری به‌جا گذاشته‌اند که حاصل هنر والای هنرمندان این ملک و خون دل صدها و صدها رعیت دلسوخته است. کاخ گلستان یکی از یادگارهای تهران در روزگار حکمرانی سلسله پادشاهی قاجاریه است که به واسطه اتفاقات مهمی که در آن رخ داده، از سایر کاخ‌های سلطنتی که در شهر تهران قرار دارد شناخته شده‌تر و نام آشناتر است.

ناصر نجمی در کتاب «طهران در عهد ناصری» می‌نویسد که وجه تسمیه کاخ گلستان به دلیل قرار گرفتن و محصور‌شدن آن در باغ یا گلستانی بوده که پیرامون آن باغچه‌هایی قرار داشته و خیابان‌های دراز و مشجری که در کنار آنها درختان چنار و سرو سر به آسمان کشیده بودند.

غار بورنیک در ۱۳۵ کیلومتری شرق تهران و فاصله ۲۳ کیلومتری جنوب غربی شهر فیروزکوه در فاصلهٔ ۶ کیلومتری از روستای زیبای هرانده و در ارتفاعات پرنشیب و فراز کوهستانی به نام " بورنی" یا "بورنیک" واقع شده‌است. راه دسترسی به این غار از طریق جاده دماوند – فیروزکوه قبل از تونل نمرود، به سمت روستای هرانده تغیی مسیر داده و پس از عبور از روستای هرانده در کنار رودخانه حبله رود و در ارتفاعت آن به غار بورنیک ختم می‌شود.

وجه تسمیه غار بورنیک برحسب اظهار نظر اهالی روستا، گروهی نام غار "پورنیک" و دسته‌های دیگر به آن "بورنیک " می‌گویند. پور به گفته اهالی و لهجه محلی به معنای گودال است و نیک پسوند آن است که بر روی هم به معنای گودال نیک یا چاله نیک می‌باشد و شاید پشینیان به عنوان دخمه یا گودالی که عمیق و ژرف است با ترکیب واژه نیک که در اینجا به معنای خوب و بزرگ را می‌دهد بر آن اطلاق کرده باشندو گروه دیگر آنرا بورنیک می‌گویند که از دو کلمه بور و نیک تشکیل یافته‌است .

برگ جهان را در پاییز ببینید.

روستایی زیبا نزدیک تهران که خوراک یک سفر یک روزه برای تعطیلات آخر هفته است. تنفس هوای پاک و دیدن آسمان آبی غنیمتی است که شما می‌توانید طی مدت یک ساعت و در فاصله حدود 50 کیلومتری هر کجای اطراف تهران به آن برسید.

آب و هوای برگ جهان در بهار و تابستان معتدل و مطبوع و در پاییز و زمستان سرد است. البته درست است که هوای روستا در پاییز سرد است، اما دیدن این روستا را در پاییز به شما توصیه می‌کنیم. زیبا‌ترین مناظر ممکن را در پاییز برگ جهان می‌بینید نه تابستان و بهار. درختان روستا در این فصل ترکیبی از رنگ‌های گرم نارنجی و زرد و قرمز و قهوه‌ای می‌شوند و ناخودآگاه گرما را مهمان وجودتان می‌کنند.

 اما رودخانه برگ جهان، از ارتفاعات اطراف روستای برگ جهان سرچشمه می‌گیرد و پس از پیوستن به رودخانه رودبار به سد لتیان می‌ریزد. نمایی از روستای برگ جهان روستای با چشم‌اندازهای جذاب ارتفاعات اطراف گسترده باغات سرسبز و مزارع پیرامون حواشی رودخانه برگ جهان و مسیرهای زیبای کوچه باغ‌های روستا یکی از زیباترین و جذاب‌ترین روستاهای استان تهران به شمار می‌آید که در مسیر رودخانه اش 20 آبشار  است این روستای زیبا با مناظر دلفریب و جلوه‌های کم‌نظیر به ویژه در بهار و تابستان هزاران گردشگر شهری را به سوی خود جلب می‌کند. 

 بیایید از اینجا شروع کنیم که چقدر با میراث فرهنگی شهرتان رفیق هستید؟ چندتایش را می شناسید و اگر مسافری گذارش به تهرون تهرون خودمان بیفتد، چه در چنته تان دارید؟ سعدآباد و بازار تهران و میدان آزادی را که همه می شناسند. پیشنهاد آس تان کجاست؟ خب اگر رودربایستی را کنار بگذاریم، آپشن هایمان آنقدرها زیاد نیست.

این روزها اما اتفاق خوب دیگری در سطح شهر جریان دارد. در تعطیلات عید اگر اهل تهران گردی باشید، حتما متوجه اش شده اید. تعدادی از اماکن فرهنگی تاریخی شهر برای نخستین بار بر روی عموم بازگشایی شده و بیشتر از خود فضا، این کافه هایشان هستند که به آنها رونق داده اند.

هر ایرانی یک عکس در عمارت مسعودیه!

نوروز که می شود، تازه می شود تهران را دید؛ تهرانی که پشت هاله ای از دود و صدا محو شده، تازه به چشم می آید. دیدنی می شود. تمیز و خلوت و گل کاری شده. حالا وقت تهران گردی است. این روزها عمارت مسعودیه، باغ نگارستان و مجموعه موزه زندان قصر حسابی روی بورس هستند. نمی خواهم از جذابیت باغ ایرانی و معماری عمارت های تاریخی شان بگویم که خود حدیث مفصلی است اما چیزی که در ظاهر بیش از هر چیز نسل جدیدی ها را به عمارت های تاریخی میدان بهارستان یا خیابان پلیس کشانده، نه جذابیت تاریخی که کافه هایشان هستند.

خرجش یک وب گردی ساده است. شبکه های اجتماعی را که بالا و پایین کنی، انبوه عکس هاست که سرازیر می شود. هر کسی به نوعی خودش را به یکی از این پاتوق ها رسانده، با سوژه های عکاسی منطقه عکسی گرفته و میان دوستانش به اشتراک گذاشته تا ادای فریضه کرده باشد و از موج جدید عقب نمانده باشد.

ناصرالدین شاه پس از بازگشت از سفر اول فرنگستان به خیال احداث خیابانی مانند «شانزه‌لیزه» در تهران افتاد و دستور احداث لاله زار را داد. در سال های بعد در دوران قاجار این خیابان به شیک ترین خیابان شهر بدل شد و در دوران پهلوی مرکز تاترها و سینماهای تهران شد. زمانی در لاله زار ۱۵ سینما و چندین تئاتر و تماشاخانه فعالیت داشتند. امروزه تمام تاترهای این خیابان بسته شده اند و بناهای تاریخی آن نیز در معرض تخریب اند. 

خانه‌ای در اواسط کوچه‌ی مروی که از بیرون تنها در قدیمی آن پیداست. عباس افشاری عکاس این مجموعه در باره‌ ی این عمارت می گوید: «شخصیه. همون بنده خدایی که جلوش بساط میکنه، توش زندگی میکنه. سرایدار خونه بوده از قدیما. حالا کل خونه مونده برای اون. البته بخش کوچیکیش فقط قابل سکونته».

 

عمارت مخروبه در کوچه مروی

میدان آزادی از بزرگ ترین میدان های تهران است که برج آزادی با ارتفاع چهل و هشت متر ، نماد تهران در آن قرار دارد .
برج آزادی یا شهیاد ، در زمان سلطنت محمد رضا شاه پهلوی به عنوان نماد پایتخت ساخته شد .