آشنایی با امامزاده سهل بن علی

در شهر آستانه، ۳ امامزاده تاریخی سهل بن علی، جعفر بن علی و طالب بن علی وجود داره که از نوادگان امام سجاد محسوب می‌شن که بنابر دلایل نامعلومی به ایران مهاجرت کردن و در کرج ابودلف فوت کردن. بر روی سنگ قبر امامزاده سهل بن علی، تاریخ ۷۷۲ هجری قمری درج شده که تاریخ وفات سهل بن علیه. بنای این امامزاده دارای صحن، رواق، گنبد بزرگ و کتیبه‌ایه که بالای در ورودی وجود داره و متعلق به اوایل سده ۱۲ هجری قمریه. مجموعه تزئینات این بنا، نقاشی، قطارسازی نیم‌گنبدی‌ها، دو کتیبه گچ‌بری و چند عدد پنجره چوبی مشبک بزرگه که دارای کتیبه‌هایی به خط نسخه. این امامزاده جزو آثار ملی ایران به ثبت رسیده.

………

……….

عکس های امامزاده سهل بن علی

………..

………..

عکس های امامزاده سهل بن علی

…………

……….

عکس های امامزاده سهل بن علی

……….

 قدیمی ترین کولر آبی ایران!

این کاروانسرا که نام عجیب ولی با مسمای «قصر بهرام» را بر آن نهاده اند، با سنگ های سفید مایل به کرم رنگ پوشیده شده است.

………….

…………..

قصر شاهانه

برج های چند وجهی تعبیه شده در گوشه های بنا و همچنین سردر ورودی آن که به سمت شمال باز شده و به شکلی استادانه با سنگ تراش خورده نماسازی شده است. حیاط مرکزی، حجرات در اطراف و اصطبل ها در پشت آن همان پلان قالب کاروانسراهای ایران است که البته در این کاروانسرا از ایوان جنوبی نیز به عنوان ورودی به منظور امکان دسترسی سریع به کوه استفاده می شده است که از ویژگی های این بنا به شمار می رود.

کاروانسرایی ۴ایوانی که ایوان غربی آن جایگاهی شاهانه دارد؛ جوی آب تراشیده شده از سنگ که از چشمه ای در دل کوه آب را به حوض وسط حیاط می رسانده و حدود ۵کیلومتر تا سر چشمه امتداد یافته است. زحماتی که برای ساختن این بنا در این مکان انجام گرفته است کاخ آپادانا را با باغ های افسانه ای اش تداعی می کند. آپادانایی کوچک که باغش طبیعت است و با امکانات اندک موجود در پیرامونش ایجاد شده است. سنگ ها از کوهی در همان نزدیکی استخراج شده و در گرما و سرمای طاقت فرسا آن را تیشه کاری کرده اند.

/////////////////////////////////

کاروانسرای ۵ستاره!

اهمیت این بنا علاوه بر استفاده از سنگ در نمای بنا ـ تنها مورد باقی مانده از دوره صفوی که به این روش سطوح داخل و بیرون آن نماسازی شده است و به این دلیل منحصربه فرد است ـ آفریدن امکانات رفاهی در کناره کویر سوزان است که کاروانسرا را به قصر شبیه می سازد. بنای قصر بهرام که به بهرام گور ساسانی اشاره دارد دارای ویژگی های خاصی است که این بنا را از سایر کاروانسراهای دوره صفوی متمایز ساخته است. مهم ترین ویژگی این بنا، هدایت آب از دوردست و آوردن آن به درون کاروانسرا و ساختن شگفت انگیزترین کولر آبی جهان برای استراحت پادشاه پرتلاش ایران زمین است که در دوره او معماری ایران به اوج افتخارات و شکوه خود بازگشت.

…………..

…………

قصر بهرام

در زیر ایوان غربی فضایی وجود دارد که از میانه جوانب آن ۲هواکش به اتاق پشت ایوان که به وسیله دری چوبی از بخش جلوی ایوان جدا شده است راه می برد. آب پس از وارد شدن به کاروانسرا به سوی زیرزمین سرازیر می شده است که شیب آن به انتهای این فضا تمایل دارد. سوراخی نیز برای خروج آب در گوشه شمال غربی آن تعبیه کرده اند؛ بدنه ها را تا ارتفاع حدود ۵۰سانتیمتر با ساروج اندود کرده اند و زاویه قائمه میان دیوار و کف را به صورت پخ درآورده اند. ظاهراً می بایست حجم ورودی و خروجی آب به صورتی پیش بینی شده باشد که آب از ارتفاع اندود، بالاتر نرود؛ بدین ترتیب در روزهای تحمل ناپذیر تابستان هوای گرم پس از ورود به این فضا خنک شده و از طریق هواکش ها به شاه نشین می رسیده است.

وجود سکوهایی مقابل کانال هدایت هوا که برای نشستن ساخته شده اند نمایانگر آن است که از این آب برای زدودن گرد و خاک سفر و استحمام و شست وشو نیز استفاده می شده است.

…………

……………….

در بین شیوه های استفاده از آب برای خنک کردن هوای گرم و خشک که در معماری ایران به تناسب اقلیم های مختلف مرسوم بوده است این مورد نمونه ای استثنایی است. در مواردی تعبیه حوضچه آب در زیر بادگیرها مشاهده می شود اما استفاده از آب با حجم زیاد و به صورت روان و یا چند کاربری، منحصر به قصر بهرام است.

به آخر ایران خوش آمدید/ سفر به جنگل حرا با طعم شوریده و حلوا

در منتهی الیه جنوب شرقی ایران، درآخرین نقطه مرزی آنجا که شهرستان چابهار به خط تماس با مرز پاکستان می رسد، بندری کوچک و قدیمی قرار گرفته که چند صباحی است برای سرمایه گذاران کشورمان نامی آشنا شده است. آنجا گواتر است؛ بندری آن سوی ناکجای جغرافیای تاریخ.
گواتر تکه کوچکی از سرزمین بلوچستان است. بلوچستان زادگاه تنها دونلی نواز جهان، بلوچستان زادگاه دادشاه و گواتر برگوشه ای از گستره این خاک همچنان ایستاده است و خوابش نمی‌برد.

…………………..

………………….

قدیمی‌ترین سند ایرانی، کتیبه های میخی  داریوش، نام این سرزمین را «ماکا» ضبط کرده است. بعد از اسلام این سرزمین «مکران» نام گرفت که درحال حاضر منطقه جنوبی بلوچستان نیز به نام «مکران» معروف است.

……………………………..

……………….

مردان و زنان گواتر، بلوچ بوده و ارتباط خویشی با همنوعان خود در گوادر پاکستان دارند. کدخدای گواتر سندی دست نویس، به سال ۱۳۰۹ هـ . ق در دست دارد که «لشگرخان سردار زهی» حاکم گواتر در زمان ناصرالدین شاه، ۲۵ هزار هکتار از زمین های گواتر تا دشت بریس را به اجدادش فروخته است.

……………

……………………

«کچو»، «بریس»، «کوشات» و «پسابندر» را هم باید پشت سر بگذاری تا به گواتر و خلیج آن برسی. گواتر روستایی است که فقط خیابان‌هایش جدول‌بندی شده‌اند اما آسفالت ندارد. همه با هم قوم و خویشند و بلوچ. همه صیادند. آنها ماهی «حلوا» و «شوریده» صید می‌کنند. برای ماهی حلوا ظهر می‌روند به دریا و تور می‌اندازند و بامداد تور را جمع می‌کنند. برای صید شوریده نیز عصر راهی دریا می‌شوند و بامداد تور را جمع می‌کنند. گواتر و جنگل‌های «حرا»یش آخر ایرانند!«کچو»، «بریس»، «کوشات» و «پسابندر» را هم باید پشت سر بگذاری تا به گواتر و خلیج آن برسی. گواتر روستایی است که فقط خیابان‌هایش جدول‌بندی شده‌اند اما آسفالت ندارد. همه با هم قوم و خویشند و بلوچ. همه صیادند. آنها ماهی «حلوا» و «شوریده» صید می‌کنند. برای ماهی حلوا ظهر می‌روند به دریا و تور می‌اندازند و بامداد تور را جمع می‌کنند. برای صید شوریده نیز عصر راهی دریا می‌شوند و بامداد تور را جمع می‌کنند. گواتر و جنگل‌های «حرا»یش آخر ایرانند!
 

……………

…………………..

لذیذترین ماهی‌های جنوب؛ کشورمان را اینجا،  صیادان «گواتر»، آخرین نقطه ایران در جنوب شرقی کشور صید می‌کنند. برای رسیدن به گواتر باید کوه‌های مینیاتوری را پشت سر بگذاری و بعد به ناگاه دریای آبی به استقبالت می‌آید. جاده‌ای که از چابهار به گواتر ختم می‌شود جاده‌ای باریک است.

…………..

……………….

گواتر که در جنوب شرقی ایران، آخرین آبادی است، هم اکنون به یکی از قطب های امیدبخش در افزایش صادرات غیرنفتی تبدیل شده است.

آشنایی با پیکره سنگی بابا داوود عنبران

پیکره سنگی «بابا داوود» عنبران در استان اردبیل، معروف به ابوالهول ایران و نگهبان دریای مازندران ،ظرفیت گردشگری طبیعی و تاریخی بی نظیر با قابلیت جهانی است که تاکنون مهجور مانده و آنگونه که باید معرفی نشده است.
……………

…………

……………..

موقعیت مکانی پیکره سنگی بابا داوود عنبران

این پیکره در شهر«عنبران» از توابع شهرستان نمین و در ۴۰ کیلومتری اردبیل قرار دارد . با طی مسافتی یک کیلومتری از شهر «عنبران» به سمت روستای مرزی و تاریخی «عنبران علیا» در دره معروف به «تانگی» و بالاتر از چشمه «خان بلاغی» بر بلندای تپه معروف «بابا داوود» ، به این پیکره زیبا می رسید.در بهار، هنگامی که از عنبران به سمت این پیکره سنگی می روید ، فضای راه آکنده از بوی معطر گیاهان دارویی مانند آویشن (کهلیک اوتی) و انواع گل های بهاری است که تعدد انواع آن گردشگران را به شگفتی وا می دارد.

…….

…………..

مشخصات ظاهری پیکره سنگی بابا داوود عنبران

ارتفاع این پیکره سنگی حدود ۲۰ متر است و به شکل انسانی است که نظاره گر روبرو است و شبیه مجسمه ابوالهول در مصر است. این پیکره جلوه گر سیمای نیم تنه انسانی است غول پیکر که در کنار آن تمساحی عظیم الجثه آرمیده است . این پیکره دارای برجستگی هایی شبیه چشم ، دهان و چانه انسان است و به نظر می رسد در اثر فرسایش طبیعی به این شکل درآمده است ، ولی نقش انسان در حالت دادن به پیکره را نیز نمی توان نادیده گرفت. در دامنه این بنای طبیعی حیرت انگیز، غاری بزرگ قرار دارد ، که بر اهمیت اکوتوریسمی آن می افزاید. این شکاف سنگی غار مانند موسوم به «چله خانه باباداوود» در پایین دست پیکره دیده می شود.به گفته کارشناسان در اطراف این پیکره که کنار رودخانه روستای «عنبران» قرار دارد ، زیارتگاهی وجود داشته که به مرور زمان از بین رفته است.

……….

……………..

نقش عوامل انسانی در شکل گیری پیکره ، در هاله ای از ابهام!

احاطه این پیکره توسط کوه های سر به فلک کشیده و همانند قلعه ای طبیعی و سترگ ، بر افسانه ای بودن آن دامن می زند و به دلیل وجود آثاری از آبگیر و سد در قسمت شمالی آن ، اهالی اعتقاد دارند ، این مجسمه به دلیل شباهت به صورت انسان توسط اجدادشان تراشیده و به شکل کنونی درآمده است. شواهد موجود در اطراف پیکره نیز بیانگر اطراق افرادی درکنار آن برای مدتی طولانی است که آثاری را از خود به جای گذاشته اند ، اما برای نتیجه گیری علمی ، با تکیه بر آرا و نظر عامه مردم نمی توان استناد کرد ، لذا لازم است گروهی از باستان شناسان ، با در نظر گرفتن لایه های فرهنگی و زبان باستانی منطقه ، مطالعات عمیقی را برنامه ریزی نمایند تا هویت واقعی این پدیده برای همگان مشخص گردد.

جنبه افسانه ای

گروهی از ایران شناسان و دانشمندان این تندیس را همان «نگهبان دریای مازندران» می دانند که در شبرنگ نامه ، کتاب حماسی سده هفتم هجری از آن یاد شده است:

به راه اندرون کوه های بلند       فرازش یکی کهنه سنگ نژند
زبر کوه بیند کران تا کران                 نگهبان دریای مازندران  

جایگاه عمیق در تاریخ و فرهنگ منطقه

در اعتقادات و باورهای مردم عنبران و نمین ، پیکره سنگی «بابا داوود» جایگاهی عمیق در تاریخ فرهنگ و تمدن این سرزمین دارد و جدا از تاریخ و فرهنگ غنی عنبران و سرزمین بزرگ تالش نیست. این منطقه به دلیل دنج و آرام بودن بزرگانی را در خود پرورش داده که به سیر و سلوک و عبادت و چله نشینی پرداخته اند و به همین جهت بعد معنوی این مکان نیز قابل توجه است ، به طوری که اهالی برای ادای نذر و قربانی به آنجا مراجعه می کردند.

……….

………….

یک بسته سفر ویژه با وجود سایر جذابیت های گردشگری منطقه

با وجود عدم معرفی و ناشناخته ماندن این مجموعه گردشگری، هرساله گردشگران علاقه مند به آثار طبیعی و باستانی از آن بازدید می کنند. در کنار بازار هفتگی عنبران ، تله کابین نمین، جنگل فندقلو،پیست اسکی روی چمن ، دشت گل های بابونه ، شغاله دره و صنایع دستی از جمله گلیم و دیگر دست بافته های عنبران می توان بسته های سفر گردشگری ویژه این منطقه تعریف کرد و با سوق دادن گردشگران به این خطه و ایجاد برند ویژه ، نسبت به توسعه گردشگری در این منطقه اقدام نمود.