پل خشتی لنگرود، معروف ترین بنای تاریخی این شهر است که محلـی ها به آن «خَشته پُل» یا «خشته پورد» می گویند. پلی خشتی و آجری که روی رودخانه لنگرود بنا شده و قدمت آن ظاهرا به دوران فتحعلی شاه می رسد. عده ای از محلی ها معتقدند که پل خشتی لنگرود را شخصی به نام حاجی آقا پرد و به دستور حاجی آقا بزرگ منجم باشی، در زمان سلطنت فتحعلی شاه، ساخته و عده ای ساخت آن را به زمان حکام کیایی گیلان منسوب می دانند.
اما تفاوت نظرات درباره این پل به همین جا ختم نمی شود و برخی از بومیان منطقه اعلام می کنند که این پل را تیموریان و ایلخانیان ساخته اند. رابینو هم در کتاب دارالمرز ولایت گیلان ساخت این پل مربوط به دوران صفویه می داند اما با تمام این ها هیچ مدرک و سند معتبری درباره زمان دقیق ساخت این پل در دست نیست.
پل خشتی لنگرود که همیشه به دلیل جنس مواد به کار رفته و شکل خاصش مورد توجه بوده، 2 دهانه بزرگ دارد و طولی بیش از 37 متر و عرضی در حدود 4.5 متر. اگر بخواهید ارتفاع آن را هم بدانید، باید بگوییم که پل لنگرود در بیشترین حالت از سطـح رودخانه 9متر و 75سانتی متر بالاتر است.
این پل از یک سطح میانی و دو بخش جانبی شیب دار تشکیل شده و محل عبور عابر پیاده روی پل را در مرمت های اخیر با قلوه سنگ مفروش کرده اند. دو فرو رفتگی در پیشانی پل و در فاصله بین دو قوس قرار دارد و هر یک از قوس ها در سمت بیرونی دارای یک نوار آجرکاری به عرض 12 سانتیمتر است که حالتی تزیینی و برجسته دارند. علاوه بر آن در کناره قوس ها آجر چینی خاصی انجام شده و حاشیه ای به عرض 60 سانتیمتر را به وجود آورده است.
خشته پورد لنگرود
پایه میانی قطور پل 4 متر عرض دارد و دو موج شکن یا سیل برگردان در دو طرف پل برای کم کردن فشار آب در روزهای افزایش سطح آب تعبیه شده است. یک دهانه کوچک بین پایه میانی پل و یک طاق نمای جناقی بر بالای آن با عرض 50 سانتیمتر وجود دارد.
این پل خشتی بین دو محله بزرگ شهر لنگرود یعنی «فشکالی محله» و «راه پشته» قرار دارد و در حقیقت این دو محله را که با رود لنگرود از هم دور افتاده اند، به هم متصل می کند.
ماسوله