الموت در منطقه کوهستانی واقع شده است و از آنجا که آب و هوای سردی دارد، این روزها است یکی از بهترین گزینه های سفر محسوب می شود.
با این حال جاذبه های این منطقه آنقدر زیاد است که برای دیدنشان ممکن است مجبور شوید بیشتر از یک روز وقت بگذارید.
چهار طرف الموت
شمال شرق این منطقه کوهستانی، چشمانداز شاخه غربی علم کوه است. جایی به نام «انگشت خدا» که بیانگر نگاه قدسی انسان به طبیعت است.
شاه البرز با قلل پنجگانه آن، کوه سلمبار و سیالان، خشچال با ارتفاع 4000متر، شاتان، هورکان، شیرکوه و دره اندج است. این کوهها با درهها، غارهای طبیعی و مصنوعی جایگاه بنای دژها و پناهگاه ها محل آموزهها، عقاید دینی و مذهبی منطقه میباشد. چنانچه نخستین ورودگاه حسن صباح دره اندج و شاید زیستگاه پنهانی وی این غارها و دو اتاق تراشیده شده در سنگ به نام هوکرمان بوده است.
این بلندیهای طبیعی دژگونه، جزئی از سازه معماری دفاعی دژها را تشکیل داده و منظرگاه و چشمانداز آنان بخشی از میراث طبیعی با ارزش منطقه به شمار میآید. این ارتفاعات در معماری امامزادهها نیز بیتأثیر نبوده است. امامزاده حسن سپهسالار خشک چای، امامزاده و قدمگاه آنان و مکانهای مقدس الموت که به این صخرهها سیمای قدسی و الهی بخشیده است.
شما در سفر به الموت علاوه بر مناظر و شگفتیهای تاریخی و طبیعی شاهد عجایب دیگری مانند حیوانات این منطقه خواهید بود. پلنگ، خرس، گراز، راسو،
بز کوهی و پرندگان شکاری مثل عقاب که گونه کمیاب سفید آن در الموت
دیده میشود، مهمانان همیشگی این منطقه هستند
سرزمین مقدس الموت
وجود درخت مقدس خونبار زرآباد، صدها امامزاده در آبادیها و بیش از 170سال حضور پیروان مذهب شیعه اسماعیلی در منطقه و عشق به امام علی و امام حسین (ع) با برگزاری مراسم مذهبی در این دره به آن سیما و ویژگی تقدس داده است و میراث معنوی این سرزمین را به وجود آوردهاند.
بزرگترین دژ الموت
قلعه شهر لمبسر «نایبالحکومه و زمستانگاه الموت» با بیش از 6هکتار وسعت بزرگترین دژ سرزمین الموت است و در سه کیلومتری شمال شرقی رازمیان در الموت غربی (رودبار شهرستان) قرار دارد. ارتفاع آن از سطح دریا هزارو 225 متر و از سطح درههای پیرامون 100 متر است. درازی این قلعه 500 متر و پهنای آن نزدیک به 160 متر و از دو بخش قلعه پائین و قلعه بالا تشکیل شده است. تاریخ بنای اصلی قلعه را به پیش از اسلام نسبت میدهند. این قلعه تاریخ مهمی در تاریخ الموت طی 170 سال فرمانروایی اسماعیلیان داشته است.
قلعه بیدلان
قلعه شیرکوه یا بیدلان در نزدیکی روستای باغدشت و بر فراز قلهای به ارتفاع 1851 متر از سطح دریا واقع شده است و به خاطر تسلطش بر سراسر منطقه، گلوگاه مهمی برای رویارویی با مهاجمانی است که به دره گام میگذارند. راه دسترسی به دژ بیدلان بسیار دشوار است و به درههایی با عمق بیش از 600 متر منتهی میشود.
کاروانسرای پیچ بن
کاروانسرا یا پناهگاه زمستانی کوهستانی پیچبن در پایانه شمال شرقی سرزمین الموت بر سر راه قدیم الموت به تنکابن قرار دارد. چشمانداز زیبای آن مشرف بر دره سلمبار مازندران است. زیربنای آن 242 مترمربع و دارای پنج اتاق و یک اصطبل است.
غارهای طبیعی الموت
غارهای طبیعی بیشماری در منطقه الموت وجود دارد که بعضی از آنها زیستگاه انسان در طول تاریخ بوده است، چون غارهای دلوکان و اندج در رودبار الموت، میلک و اکوجان در رودبار شهرستان و غار سفیدآب در 4 کیلومتری شمال روستای سفیدآب. در دل کوه سفید چشمه به ارتفاع تقریبی 2 هزار و 400 متر از سطح دریا غار شگفتانگیز سفیدآب واقع شده است. این غار به خاطر وجود آب بسیار، دهلیزهای عمودی فراوان – که فرود بعضی چاهروهای آن به عمق 50 متر میرسد- استالاکتیت و استالاکمیتهای جوان و بافتهای گل کلمی در سطوح مختلف آن مورد توجه غارنوردان و توریستهای ماجراجو است.
آرامگاههای سنگی
در گورستان قدیمی دامنه شاهکوه و روستای حسنآباد که در کنار شاهرود واقع شده سه بنای سنگی وجود دارد که به دوران پیش از اسلام منسوب است. آرامگاه سنگی حسنآباد برپایه مکعب مستطیل به طول 80/5 و عرض 50/4 متر بنا شده و گنبد مخروطی شکل به ارتفاع 4 متر را به وجود آورده است.
آبهای الموت
رودهای بیشمار بزرگ و کوچکی در دره الموت جریان دارد که سرچشمه زندگی و هستی در این دره است. رود الموت و اندج رود در منطقهای در شیرکوه به نام دوآب در شاهرود که رود اصلی دره الموت است با شاخه دیگر نینهرود به هم میپیوندد و نهایتاً به سفیدرود میریزد که در پایان به دریای مازندران سرازیر میشوند.
دریاچه اوان
دریاچه زیبای اوان که چون نگینی فیروزهای در حلقه چهارآبادی اوان، وربن، زواردشت و زرآباد میدرخشد 1800 متر از سطح دریا بلندتر و بیش از 70 هزار مترمربع وسعت دارد. سرچشمه این دریاچه چشمههای موجود در کف آن است و به شکل حفرهای است که عمیقترین بخش آن 5/7 متر عمق دارد.
شما در سفر به الموت علاوه بر مناظر و شگفتیهای تاریخی و طبیعی شاهد عجایب دیگری مانند حیوانات این منطقه خواهید بود. بخشی از طبیعت این دره حاصلخیز و رمزآمیز جانوران وحشی و اهلی آن است. وجود جانوران وحشی چون پلنگ، خرس، گراز، شغال، خرگوش، راسو، بز کوهی، کل و پرندگان شکاری چون عقاب که گونه کمیاب سفید آن در الموت دیده میشود و همچنین گونههای شاهین یا به گویش محلی «آل» که نام الموت برگرفته از این پرنده است، تیهو، کبک و دیگر پرندگان گوناگون و زیبا، انواع خزندگان و حشرات بینظیر پیرامون دریاچه اوان، انواع زنبور عسل وحشی و پرورشی که منابع تولید عسل مرغوب در این منطقه میباشد مجموعه بینظیری از حیات وحش را به وجود آورده است.
سفر به الموت فقط تماشای جاذبهها نیست به غیر از رودها، قلعهها که معروفترین آن دژ حسن صباح، دژ لمبسر، دژ شیرکوه، دژ نو یزرشاه گرمارود، دژ شمس کلایه، دژ آوه، دژ اندج، دژ قسطینلار، چشمه و جاذبههای دیگر مثل هر نقطه گردشگری از صنایع دستی و سوغات مانند چادرشب، ایزار یا سفرنان، کرباس، صوف یا چهار نالی، جاجیم بافی، موج بافی و... بهره برده است.