از تهران تا تنکابن راهی نیست. وقتی هم جاده چالوس راهبر شما باشد حتی اگر پیاده هم بروید چیزی از سختی راه متوجه نمی‌شوید. مقصد تنکابن یا همان شهسوار سابق است.
اسمی که به نظر می‌رسد روی زبان اهالی این منطقه بهتر می‌چرخد. آنها خود را بیشتر شهسواری می‌دانند تا تنکابنی. اغراق نمی‌کنیم اگر بگوییم که شهسوار یک شبکه از راه‌هایی است که به بهشت‌های هزار رنگ ختم می‌شود. می‌گویید نه؟
شال و کلاه کنید و با ما همسفر شوید.
در شمال غربی ایران، در ارتفاعات بالاتر از 1700متر، حد فاصل استان های گیلان و اردبیل، بهشتی رویایی جا خوش کرده که با لطافت و سرسبزی بکرش، عروس تالش لقب گرفته است.
منطقه ییلاقی شکردشت، با آب و هوای مرطوب و خنک کوهستانی اش، این روزها یکی از بهترین گزینه های سفر به شمار می رود. به خصوص اگر اهل کشف کردن مناطق بکر و صعب العبور هستید، یا سرتان برای طبیعت گردی و کمپ زدن درد می کند،شکردشت همان جایی است که آرزویش را دارید. ییلاقی که زیبایی پایدارش را مدیون دشواری مسیری خاکی است که پای کمتر گردشگری را به آنجا باز می کند و راه را بر آسیب های هجوم جمعیت می بندد.
بو می‌کشیم زندگی را با طعم چای داغ لبریز، لب سوز، لب دوز. در یک جاده مه‌آلود شمالی. سر می‌کشیم چای را با طعم لحظه‌های سبز سیر زندگی در استکان‌های کمرباریک. مهمان بوته‌های چهار فصل سال می‌شویم روی کوه‌های کم ارتفاع در مسیرهای سبز.
پرواز گنجشک‌ها را به تماشا می‌نشینم در میان بوته‌های چای که در ردیف‌های منظم پشت هم کاشته شده‌اند. خوشحالیم که این قصیده طولانی با وزن سبز و با ردیف درختانش پایانی ندارد. پایانی هم اگر باشد، می‌شود ابتدای آبی آسمان و کیست که برای آسمان آبی پایانی متصور باشد؟
همان است که می‌گویم. کوه‌های کم‌ارتفاع سبز لاهیجان را که ادامه بدهی می‌رسی به کوه‌های بلند پوشیده از برف سال و بعد آبی بی‌‌آسمان.
لاهیجان از غرب به آستانه اشرفیه و سفید‌رود می‌رسد. از شمال، به ساحل خزر می‌رسد. مشرق را که ادامه می‌دهد می‌شود لنگرود. به سوی جنوب که می‌رود به دیلمان می‌رسد و جنوب غربی را اگر ادامه بدهد می‌شود سیاهکل.
تا به حال نام اشکورات گیلان را شنیده اید؟اگر شهر کلاچای را پشت سر بگذارید و به سمت رحیم آباد عزیمت کنید و از آنجا به قصد دیدن این سرزمین کهن و تاریخی عبور کنید از مسیر جنگل های بکر و دست نخورده ای گذر خواهی کرد و در پیچاپیچ راهی که تو را فرا می کشد بعد از طی کردن مناظر دیدنی و زیبای مسیر جاده آدمی را به اوج می رساند و چشم هر رهگذری را به خود خیره می سازد.
این منطقه که در امتداد سلسله کوه های البرز قرار دارد از جنوبی ترین نقطه شهرستان رودسر آغاز شده تا جنوبی ترین نقطه شهرستان رامسر ادامه می یابد.
اشکور از جنوب به قزوین، از مغرب به املش و رودبار الموت، از مشرق به بخش کوهستانی رامسر و تنکابن و از شمال به دامنه های کوهستانی رحیم آباد محدود می شود. این منطقه جزء بخش رحیم آباد شهرستان رودسر و در جنوب شهر کلاچای به سمت رحیم آباد قرار گرفته و عجائب هفتگانه ای را در دل خود جای داده که قدمتی به درازای تاریخ دارد.
این روزها که گرمای هوا زودتر از تقویم تابستانی سر رسیده، بهترین گزینه برای فرار از دود و دم و گرمای شهر، سفر به یک روستای بکر و دیدنی در گیلان است. روستایی که شاید کمتر کسی نامش را شنیده باشد اما طبیعت منحصر به فرد آن فرصت خوبی است تا چند روزی به یک زندگی سالم و آرام برگردید.
روستای سیبن (sibon) در استان گیلان و در شمال بخش خورگام قرار دارد. جایی در ارتفاع 1450متری بالاتر از سطح دریا که از شمال به صخره بلند کمربن و جنگل های راش، از جنوب به روستای گوفل، از شرق به روستای گلنگش و از جنوب غربی به روستای چهیش محدود می شود.
قلعه لیسار، دژ محکم تالش باستان است. دژی که در 15 کیلومتری شمال شهر تالش و در جنوب شهر لیسار نزدیک به دهکده نومندان واقع شده و با بارویی بسیار مستحکم بر بلندای تپه ای صد متری و در فاصله چهار کیلومتری از دریای خزر قرار دارد.
ساختمان این دژ بر روی یک صخره سنگی قرار گرفته و دیوارهای آن با استفاده از سنگ و یا آجر با ملاط یا ساروج استوار شده است.
اگر گذارتان به شهر چای ایران افتاد، سری هم به آرامگاه پدر چای ایران موزه تاریخی چای ایران حاج محمد میرزا کاشف‌السلطنه چایکار بزنید که یکی از دیدنی ترین موزه های شهر لاهیجان به شمار می رود.
هر چند که اینموزه این روزها با شکل و شمایل اصلی اش که حکایت گر تاریخ چای گیلان بود، فاصله گرفته اما قرار است به زودی آنقدر سر و سامان بگیرد که بهترین معرف صنعت چای در ایران باشد.
قلعه رودخان این روزها نام آشنایی است. تعطیلات آخر هفته آنقدر مسافر از در و دیوار آن بالا می رود که هزار بار چهار ستون محافظ و نگهبان آن را می لرزاند. اما با وجود آشنا بودن به راه، یکبار دیگر مسیر را مرور می کنیم. مسیری که پیش از رسیدن زیبایی های بسیاری را به رخ می کشاند.
تهران را باید به رشت رساند. بعد فومن شهر مجسمه ها را دوره کرد. می شود اینجا مسیر را به سوی مشهورترین روستای کشور یعنی ماسوله کشاند. ماسوله را دوره کرد.
اگر گذرتان به شمال کشور و استان گیلان افتاد، پیشنهاد می کنیم سری به کاخ میان پشته بندر انزلی بزنید. بنایی تاریخی که میان آن همه جاذبه طبیعی می درخشد و گردشگران را به خود جذب می کند.
این کاخ در منطقه میان پشته و بین دو پل انزلی و پل غازیان قرار دارد.
یعنی درست در جایی که پیش از بنا شدنش، روزگاری کاخ باشکوه خوشتاریا قرار داشته است. این کاخ به یک تاجر روس اختصاص داشت که از اولین وارد کنندگان صنعت برق به ایران بود.
اگر از قدیمی های شهر بپرسید، برایتان تعریف می کنند که در دورانی که خبری از روشنایی برق نبود در شب‌های مه آلود بندر انزلی کاخ خوشتاریا با نور خود منظره زیبا و شگفت انگیزی را به وجود می‌آورد. به هر حال، با آتش گرفتن کاخ خوشتاریا و تخریب آن، رضاخان دستور داد که به یاد این کاخ باشکوه، بنای جدیدی در همان محل بسازند و به این ترتیب، کلنگ ساخت کاخ میان پشته در سال 1308 به زمین خورد و در سال 1313 ساخت این کاخ با 1168 مترمربع به پایان رسید.
پل خشتی لنگرود، معروف ترین بنای تاریخی این شهر است که محلـی ها به آن «خَشته پُل» یا «خشته پورد» می گویند. پلی خشتی و آجری که روی رودخانه لنگرود بنا شده و قدمت آن ظاهرا به دوران فتحعلی شاه می رسد. عده ای از محلی ها معتقدند که پل خشتی لنگرود را شخصی به نام حاجی آقا پرد و به دستور حاجی آقا بزرگ منجم باشی، در زمان سلطنت فتحعلی شاه، ساخته و عده ای ساخت آن را به زمان حکام کیایی گیلان منسوب می دانند.
اما تفاوت نظرات درباره این پل به همین جا ختم نمی شود و برخی از بومیان منطقه اعلام می کنند که این پل را تیموریان و ایلخانیان ساخته اند. رابینو هم در کتاب دارالمرز ولایت گیلان ساخت این پل مربوط به دوران صفویه می داند اما با تمام این ها هیچ مدرک و سند معتبری درباره زمان دقیق ساخت این پل در دست نیست.
کمتر کسی گیلان را با چشمه هایش می شناسد اما واقعیت این است که چشمه های آب معدنی و گرم این استان از مواهب طبیعی گیلان است که زیر سلطه چشمگیر طبیعت بی مثل و مانندش پنهان مانده است.
با این حساب، می توان گفت گیلان سرزمین رودها، جنگلها، چشم اندازهای رویایی، سواحل زیبا، آبشارها، تالابها، شالیزارها، باغهای چای، چشمه های آب معدنی و جاذبه های طبیعی بی شمار و بی نظیری است که با جاذبه های ارزشمندش می تواند بیش از گذشته به یک منطقه توریستی تبدیل شود.
مجید وهابی، کارشناس مسائل گردشگری با اعلام اینکه تعداد آب گرمهای معدنی استان گیلان بسیار زیاد است، به خبرگزاری مهر می گوید: تنها تعداد معدودی از چشمه های آب گرم معدنی در گیلان مورد بهره برداری قرار می گیرند و بقیه به دلایل مختلف از جمله عدم معرفی، در دسترس نبودن، نبود امکانات جانبی حداقلی در کنار چشمه های آب گرم، عدم شناسایی خاصیتهای مختلف آب چشمه های معدنی، بی اهمیت قلمداد کردن منابع طبیعی موجود درست استفاده نمی شوند و این در حالیست که بسیاری از این آبها مواد و ترکیباتی دارند که می توانند در درمان برخی از یبوست های مزمن، بیماری های کبدی و کیسه صفرا، بیماری های پوستی و سایر امراض مفید و موثر باشند.
اگر قصد دارید سفری به طبیعت بکر و پاییزی جنگل های شمال داشته باشید، ما جنگل دالخانی را به شما پیشنهاد می کنیم. جنگل زیبایی که در میان گردشگران به «دالان بهشت» معروف است و با درختان انبوه و آب و هوای بی نظیرش می تواند بکرترین تجربه طبیعت گردی شما را رقم بزند.
یک سفر کوتاه پر از جنگل، کوه، غار و کلبه های روستایی! برای چنین سفری شاید هیچ مقصدی به اندازه درفکگیلان و هیچ زمانی به اندازه این روزها مناسب نباشد؛ منطقه ای که اگر دیدنی ترین طبیعت بکر گیلان نباشد، بدون شک یکی از دیدنی‌ترین جاذبه‌های طبیعی این استان به شمار می رود.
این روزها که تعطیلات آخر هفته یک بار دیگر جاده های شمالی کشور را رونق داده است، شاید بد نباشد تجربه های جدیدتر و ناشناخته تری از سفر به شمال برای خودتان رقم بزنید. تجربه ای مثل سفر به تالش و گذراندن یکی دو روز بارانی در شهر لیسار!
آبشار ویسادار از زیباترین آبشارهای ایران و سومین آبشار مرتفع استان گیلان است که در 16 کیلومتری شهر پره سر در شهرستان رضوانشهر واقع شده و همچون نگینی در دل جنگل های زیبایی این منطقه می درخشد.
مردم ماسوله هر سال در ماه محرم مراسم سنتی علم بندان را برگزار می کنند. در این مراسم سادات و بزرگان شهر علم های عزاداری را با آداب و رسوم خاصی برپا می کنند. این علم بر تنه یک درخت جوان سوار می شود که معمولا سپیدار است و هر سال قبل از آغار مراسم با آب و یا گلاب شستشو داده می شود.
با کشف دو کتیبه سنگ‌کند در ماسوله، قدمت این شهر به دوران پیش از تاریخ رسید. موسسه حفظ و توسعه پایدار ماسوله دو کتیبه سنگ‌کند را در بخش شمالی این شهر کشف کرد که نوشتار خط نقاشی دارند و تاریخی بودن آنها به تائید چند استاد دانشگاه و پژوهشکده خط و گویش رسیده است.
پیش از این تصور می شد که قدمت ماسوله به دوران اسلامی و قرون هفت و هشت هجری قمری برسد. هرچند این نظریه بدون بررسی‌های باستان‌شناسی در ماسوله صورت گرفت و این شهر تاریخی از پژوهش‌های باستان‌شناسی مستمر محروم بود اما صادق زاد صالحی، دبیر پیشین موسسه حفظ و توسعه پایدار ماسوله دراین‌باره می گوید: «آنچه از شواهد معماری ماسوله پیداست، نشان از تاریخ پیش از اسلام دارد. بر همین اساس برآن شدیم تا ماسوله را به دنبال یافتن مدرکی دال بر پیش از تاریخی بودن آن جستجو کنیم. این جستجو‌ها در نهایت منجر به کشف دو کتیبه سنگ‌کند در بخش شمالی این شهر تاریخی شد.»
یافتن این کتیبه‌ها در ادامه چندسال پژوهش‌های میدانی، پرس‌و‌جوهای محلی و در نهایت پیمودن راه‌های کوهستانی اطراف ماسوله رخ داد و پژوهشکده خط و گویش پیش از تاریخی بودن این کتیبه‌ها را تائید کردند.
به گفته صالحی کشف این کتیبه‌ها سرآغاز پژوهش‌های تازه باستان‌شناسی در این شهر تاریخی است. او ادامه می دهد: «در پی تحقیقات خود حدود شهر تاریخی به همراه دیوارهای حفاظتی و حتی بقایای برخی استحکامات حفاظتی هم کشف شده است.»
ماسوله اگرچه تنها شهر ایران است که به طور کامل در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده اما کشف این غارها هم نتوانست سرآغاز مطالعات باستان‌شناسی در ماسوله باشد و اعضای انجمن حفظ و توسعه پایدار ماسوله امیدوارند تا این کتیبه‌ها کنجکاوی باستان‌شناسان را در هویت واقعی ماسوله تحریک کند
دریاچه سد سقالکسار (Saghalak-Sar) در روستای سقالکسار واقع در شمال کشور ایران، استانگیلان و ۱۵ کیلومتری جنوب شهر رشت و بین راه آقا سید شریف تا جیرده قرار دارد.
آب دریاچه از ریزش‌های جوی و چشمه‌ساران منطقه تأمین می‌شود. ارتفاع دریاچه از سطح دریا 64 متر، طول دریاچه در حدود 600 متر و عرض آن 500 متر است.
واژه سقالکسار به معنای محل آب خوردن پرندگان است. در گذشته پرندگانی مانند لک و سار به این روستا می‌آمدند و از چشمهٔ موجود در آن آب می‌خوردند به همین خاطر این روستا سقالکسار نامیده شده است. مساحت این دریاچه 15 هکتار است.
سقالکسار یکی از روستاهای دهستان لاکان (بخش مرکزی شهرستان رشت) است. از گذشته تا به امروز شغل اکثر مردم روستا زراعت برنج و پرورش ماهی گوشتی و قرمز بوده است.
پارک جنگلی امام رضا در فاصله حدود 4 کیلومتری جنوب شهر کردکوی در منطقه جنگلی پلنگ پا و در میان درختان انبوه پهن برگ خزری، با مساحتی در حدود 54 هکتار قرار دارد. هوای بسیار معتدل و خنک، درختان سر به فلک کشیده این پارک را به یکی از زیباترین پارک‌های طبیعی کرده است.
تعداد صفحات : 5
روستای خوجین جاذبه دیدنی اردبیل